ŻYLETKA...

Srebrną żyletką na dłoni wycinam kolejne znaki...

choć czuje jak bardzo to boli...

choć widzę jak krew z mych ran płynie... 

nie przerwę swego natchnienia co razem z żyletą po dłoniach lekko płynie...

Po fakcie ocieram ręce z ran krwawych śladów...

składam je równo w podzience..., 

że nie zabiłam sie odrazu..., 

że tym razem choć blisko kresu życia byłam...

powstrzymałam się...

dlaczego?...

może w coś w końcu uwierzyłam...

może ostatni raz szansę sobie dałam...

wiem jedno następny raz końcem będzie i dla Was gdy znów sięgnę po zbrodnie...

nie powstrzymam się napewno...zginę...na ścianie krwią własną napiszę... 
Przepraszam Cię Królewiczu...